চিৰ চেনেহী মোৰ ভাষা জননী

Dainik janambhumi January 24, 2025

ডিজিটেল ডেস্ক : অসমীয়া জাতিৰ আশা আৰু আস্থা অসম সাহিত্য সভা। অসমৰ সাহিত্য-সংস্কৃতি তথা জাতীয় জীৱনৰ এক সমন্বয়ৰ মঞ্চ এই সাহিত্য সভা। ৰাজ্যখনৰ সবাতোকৈ পুৰণি সাহিত্য আৰু সাংস্কৃতিক সংগঠন অসম সাহিত্য সভাৰ জন্ম হৈছিল ১৯১৭ খ্রীষ্টাব্দত। নানা ঘাত-প্রতিঘাত, প্রত্যাহ্বান নেওচি অসমৰ ৰাইজৰ হৃদয়ত স্থান লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা অসম সাহিত্য সভাৰ পূৰ্বৰ গৰিমা-মর্যাদা আজি বহু পৰিমাণে ম্লান হৈছে। সঘনাই বিতৰ্কৰ মাজত সোমাই পৰিছে অসমীয়াৰ প্ৰাণৰ এই অনুষ্ঠান। সভাপতিকে ধৰি বিষয়ববীয়াৰ নিৰ্বাচন প্রক্রিয়াক লৈ যিধৰণৰ অপ্ৰীতিকৰ পৰিস্থিতিৰ সূচনা হৈছে তাক লৈ লজ্জানত হ'বলগীয়া হৈছে সাধাৰণ জনতা। এই পৰিৱেশ সঁচাকৈয়ে অসমৰ জনজীৱনৰ বাবে চিন্তনীয় আৰু দুৰ্ভাগ্যজনক।

এনেধৰণৰ কথাবোৰে অসমৰ ৰাইজৰ আপোন অনুষ্ঠানটোক লাহে লাহে মনৰ আঁতৰ কৰাত ইন্ধন যোগাইছে। মানুহৰ মনত এনেবোৰ কাৰকে সাহিত্য সভাই প্রকৃত লক্ষ্য আৰু উদ্দেশ্যৰ পৰা ফালৰি কাটি অহা যেন ধাৰণাৰ বীজ অংকুৰিত কৰিছে। সাহিত্য সভাৰ অধিৱেশন আজি যেন এক মেলালৈহে ৰূপান্তৰ হৈছে। সভালৈ অগণন মানুহৰ সোঁত বয় যদিও পূৰ্বৰ দৰে এতিয়া প্রায়ভাগ মানুহে বক্তৃতা, আলোচনা-চক্র নাইবা সভাপতিৰ ভাষণ শুনিবলৈ নাহে। সভাৰ বক্তৃতা, আলোচনা-চক্রসমূহত উপস্থিতিৰ সংখ্যাও তেনেই তাকৰ। সৰহভাগ মানুহ আহে মেলা চাবলৈহে। কিন্তু এনে এক সময়ো আছিল যেতিয়া অধিৱেশনত অসমৰ প্ৰায়বোৰ সাহিত্যিক বা সাহিত্য কৰ্মীৰ উপস্থিতিয়ে সভাৰ সৌন্দর্য বৃদ্ধি কৰিছিল। সাহিত্যিক, সাহিত্য অনুৰাগীৰ মিলনভূমিত পৰিণত হৈছিল সাহিত্য সভাৰ অধিৱেশনস্থলী। সাহিত্য ক্ষেত্ৰখনৰ পুৰোধাসকলক চাবলৈ বুলিও মানুহ আহিছিল। সাহিত্যিক আৰু সাধাৰণ পাঠকৰ মাজত মনৰ ভাব আদান-প্রদান হৈছিল। কিন্তু বৰ্তমান সময়ত ইয়াৰ এক বিপৰীত দৃশ্যহে দেখা যায়। সভাৰ সাংস্কৃতিক কার্যসূচীতহে সমাগম যথেষ্ট হয়। 

সভাৰ আগন্তুক অধিৱেশনৰ সময়তে প্রশ্নৰ উদয় হয় যে অসম সাহিত্য সভাই জাতিটোৰ সাহিত্য-সংস্কৃতি আৰু স্বাভিমান ৰক্ষা কৰিবলৈ সমৰ্থ হৈছেনে? জনসাধাৰণৰ সৈতে এক সমন্বয়ৰ সাঁকো সৃষ্টি কৰিবলৈ যত্নপৰ হৈছেনে? জাতিটোৰ ভাষা-সাহিত্য-সংস্কৃতি জীয়াই ৰখাৰ স্বাৰ্থত, ভাষা ৰক্ষাৰ হকে মাত দিয়াটো অসম সাহিত্য সভাৰ প্ৰধান দায়িত্ব। সাম্প্রতিক সময়ত ধৰ্ম-সম্প্ৰদায়ৰ গোড়ামিত জাতিটো যেন ভাগ ভাগ হ'বলৈ আগবাঢ়িছে। এনে সময়ত অসম সাহিত্য সভা শুই থাকিলে নহ'ব। কেৱল বঁটা-বাহন, পদমর্যাদা সাহিত্য সভাৰ উদ্দেশ্য হ'ব নোৱাৰে। ক্ষমতা, পদমর্যাদাৰ লোভত কিছু কিছুৱে সাহিত্য সভাৰ সৈতে জড়িত হৈ পৰা দেখা যায় যদিও সেয়া তেনেই ক্ষণস্থায়ী। জাতিটোক আৰু ভাষাটোক জীয়াই ৰাখিবলৈ হ'লে অসম সাহিত্য সভাই এক নিঃস্বার্থ ভূমিকা গ্রহণ কৰিব লাগিব। 

ভাষিক-বৌদ্ধিক উন্নয়ন, জাতিটোৰ প্ৰতি অসমীয়াৰ এক সুতীব্র 'চেণ্টিমেণ্ট' গঠন কৰাৰ ক্ষেত্ৰত অসম সাহিত্য সভাই নিজৰ গুৰুত্ব প্রতিপন্ন কৰিব পাৰিব লাগিব। বছৰৰ মূৰত একোখনকৈ অধিৱেশন, অথবা কেইগৰাকীমান সাহিত্যিক-সাংবাদিকলৈ কেইটামান বঁটা আগবঢ়ায়েই সাহিত্য সভাই নিজৰ দায়িত্ব সামৰিলে নহ'ব। অসমৰ বিদ্যালয়, মহাবিদ্যালয়সমূহত ভাষাটোৰ অথবা অসমীয়া সাহিত্যৰ কেনেধৰণৰ চৰ্চা অব্যাহত আছে, অসমৰ বিভিন্ন মাধ্যমত অসমীয়া ভাষাৰ কেনেধৰণৰ ব্যৱহাৰ এইসমূহ বিষয়তো সময়ে সময়ে মাত মাতিব লাগিব। ৰাজ্যখনৰ শদিয়াৰ পৰা ধুবুৰীলৈ প্ৰচলিত বিভিন্ন নামফলক, বিজ্ঞাপন ফলক আদিত শুদ্ধ ৰূপত অসমীয়া ভাষাটোৰ ব্যৱহাৰ নিশ্চিত কৰাৰ উদ্দেশ্যে কাম কৰিব লাগিব।

শতবর্ষ অতিক্ৰম কৰা অসমৰ সৰ্ববৃহৎ জাতীয় অনুষ্ঠানটোৰ এক উজ্জ্বল ভাবমূর্তি কামনা কৰি আহিছে প্ৰতিগৰাকী সাহিত্যপ্রেমী অসমীয়াই। অসম সাহিত্য সভা কাৰো পৈতৃক সম্পত্তি নহয়। এই সভা নিজৰ ক্ষমতা প্রদর্শন অথবা ব্যক্তিগত স্বার্থসিদ্ধিৰো অনুষ্ঠান নহয়। এই সভাৰ সৈতে জড়িত হৈ আছে জাতীয় স্বার্থ। সাহিত্য সভাই স্বকীয়তা আৰু স্বচ্ছতা ৰক্ষা কৰিয়েই আগবাঢ়িব লাগিব। সাহিত্য সভাৰ সভাপতি, সম্পাদকসকলৰ এইক্ষেত্ৰত গুৰু দায়িত্ব আহি পৰে। জাতিটোৰ অথবা ভাষাটোৰ সংকটৰ সময়ত সভাই সদায় সন্মুখত থিয় দিব লাগিব। প্ৰতিগৰাকী অসমীয়াৰ প্ৰতি এই সভা দায়বদ্ধ হ'ব লাগিব। যি এক ঐতিহাসিক প্রেক্ষাপটত অসম সাহিত্য সভাৰ জন্ম হৈছিল সেই উদ্দেশ্য পূৰণত সভা সদা-সর্বদা ব্রতী হৈ থাকিব লাগিব। 

লেখক সৃষ্টিত অৰিহণা যোগাব পৰাটো হ'ব অসম সাহিত্য সভাৰ এক সুকীয়া সফলতা। নতুনচাম লেখকৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধা তথা গুৰুত্ব দিয়াৰ লগতে তেওঁলোকৰ সৈতে ভাব-বিনিময়ৰ দ্বাৰা সেইসকলৰ লেখাৰ সঠিক মূল্যায়ন কৰিব পৰাটোও সভাৰ এক দায়িত্ব। অসম সাহিত্য সভা প্রত্যেক অসমীয়াৰে এক মৰমৰ অনুষ্ঠান। এই সভাৰ জন্মক্ষণৰ লক্ষ্য আৰু উদ্দেশ্য আছিল অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ বিকাশ আৰু প্ৰসাৰ। সেই উদ্দেশ্যত এই সভা সৰ্বতোপ্ৰকাৰে নিয়োজিত হওক। অসমীয়া ভাষা হৈছে সকলোতকৈ পূৰ্বীয় ভাৰতীয় আর্য-ভাষা। এই মূল্যৱান ভাষা-সাহিত্য-সংস্কৃতিৰ সৰ্বাংগীণ উন্নতি কামনাই হওক অসম সাহিত্য সভাৰ মূল্যায়ন। অসমীয়াৰ লগতে খিলঞ্জীয়া জনগোষ্ঠীয় ভাষা- সংস্কৃতিসমূহৰ সুৰক্ষা আৰু বিকাশৰ ক্ষেত্ৰতো ভূমিকা পালন কৰিব পাৰিলেহে অসম সাহিত্য সভাৰ প্ৰাসংগিকতা ৰক্ষা পৰিব।

Share This